Openbare events | Wat staat er op het programma

Wieke Ververs | ‘Duration’ | 2006 | olieverf op doek | eigen collectie

Tijd, Ruimte, Perceptie en Vergankelijkheid zijn thema’s die Wieke Ververs in haar schilderijen onderzoekt. ‘Duration’ is gerelateerd aan het doorlopend project THERE BEING | BEING THERE en is ontstaan in de idylische periode waarin ze in een monumentaal pand woonde midden in een park bezet met rodondendrons en bloemen in bloei. Wieke Ververs creëert én vernietigd, de verf die ze aanbrengt, schraapt ze later ook weer plaatselijk van het doek weg. Hierdoor ontstaat een balans tussen figuratie en abstractie. 

Sebastian Mölleken | ‘Hans Tilkowski’| 2010 | foto | eigen collectie

Mölleken fotografeert Duitse regionale bekendheden die hij vraagt neutraal en recht in de camera te kijken. In de ooguitdrukking zoekt hij naar het moment waar facades wegvallen. Precies dat moment legt hij vast. Het gezicht dringt zich naar de achtergrond, de ogen spreken. Hans Tilkowski was de keeper van de Deutsche Manschaft en liet tijdens de wedstrijd om de wereldtitel tegen Engeland  vier goals door.                      

Laetitia Molenaar | ‘Automated Face Processing -Leon’| 2009 | foto|eigen collectie 

De kinderen op de portretfoto's van Laetitia Molenaar lijken gedepersonaliseerd en ontdaan van hun expressieve persoonlijke kenmerken. Ze kijken recht in de lens met een neutrale blik, de haren uit het gezicht. Deze foto's zijn gemaakt volgens het Passport Photo Matrix Model 2006. The Matrix is een computergrit dat in staat is de biometrie van het gezicht te herkennen. De afstand tussen de neus, mond, de ogen en oren wordt gemeten waardoor identificatie van elke unieke persoon mogelijk is.

Dominik Borkowsky | ‘Tyson and Van Gogh’ | 2010 | olieverf op doek | eigen collectie

De Poolse schilder Dominik Borkowski schildert portretten welke meestal zeer minimalistisch zijn opgezet in een grijs, zwart en wit pallet. In plaats van de complexiteit van de menselijke psyche wordt het portret canon gebruikt om de leegte te laten zien. De individuele en biografische kenmerken zijn uitgewist. De motieven met een kinderlijke beeldtaal en de stripboek-achtige elementen staan in contrast met het gewicht van zijn ervaring en het pessimisme van de boodschap. Het leest eerder als een commentaar op de hedendaagse maatschappij en een fascinatie voor schijnbare onvolmaaktheid. Borkowski doet verslag van de emotionele beleving van de werkelijkheid en het leven van alledag. -Wandelen met zijn hond Velvet, vissen, werken in zijn atelier-. In het schilderij ‘Tyson and Van Gogh’ zet hij macht tegenover onmacht; De boxer Mike Tyson die in de oren van zijn tegenstanders beet tegenover Vincent Van Gogh die zich uit onmacht een oor afsneed.

Han van Wetering | Keramische wandpanelen, ‘Waterhoofd’ | klei | wandpanelen ,beeld op aanvraag

De keramische tekeningen van Han van Wetering zijn soms rauw en heftig, dan weer dromerig en poëtisch. De visuele kracht ervan is enorm en ontsluit een stukje van de belevingswereld van de kunstenaar. Naast keramische tekeningen maakt Han van Wetering beelden in keramiek en brons. Zijn beelden geven blijk van tegendraadsheid, originaliteit en vakmanschap. In De Salon van Hoeve Beusdalshof is uit zijn portrettenserie ‘Waterhoofd’ te zien. De kleitabletten gaan over duidingen in tijd.

Zijn werk is opgenomen in de collecties van o.a. het Bonnefantenmuseum, Museum Van Bommel van Dam, Keramiekmuseum Princessehof en in talrijke bedrijfs- en particuliere verzamelingen. Ook gaf de kunstenaar kleur aan veel plekken in de openbare ruimte waaronder op het Vrijthof in Maastricht.

Han van Wetering (1948) woont en werkt in Maastricht.

Corinne Kruger | ‘Lezende Meisjes’ | 2007 | foto | eigen collectie

Corinne Kruger (1963-2015) toonde in nauwkeurig geënsceneerde fotografische portretten en videobeelden datgene waarvoor we soms onze ogen sluiten of waarover we soms liever niet spreken. Zij verbeeldt thema’s die handelen over verwarring, kwetsbaarheid en verdriet. Haar werk verhaalt over individuele gevoelens en de condition humaine. Later onderzoekt ze de dunne lijn tussen goed en kwaad b.v in 'Fragility of Goodness' of in 'Instability of Lightness' en in ‘De Lezende Meisjes’.  In haar tentoonstelling 'Dominant Dormant' exposeerde ze onder de titel 'Calamity’ een serie werken over vrouwelijke seksualiteit en geweld. De modellen in het fotografische beeld zijn gedepersonaliseerd en de gebruikte props geven door hun diepere betekenis het beeld een extra lading. Haar uitgangspunt is dat de mens in essentie alleen is en het leven slechts een poging om deze eenzaamheid te overwinnen. Haar beelden roepen vragen op die de toeschouwer in de juiste context moet plaatsen. ‘Lezende Meisjes’ staat voor kansen en de mogelijkheid om alles te bereiken in het leven  wat je je zou wensen. Corinne Kruger studeerde psychologie (cum laude) aan de UvA en beeldende kunst aan de Gerrit Rietveld Academie. Ze promoveerde aan de TU in Delft op een onderzoek naar het denkproces van ontwerpers. Behalve op genoemde terreinen zullen we ons haar herinneren als conceptontwikkelaar, inspirator en community builder. Ververs gallery toonde met regelmaat haar werk.

Fons Haagmans | industrieële-en acrylverf op doek

Haagmans bouwt zijn werk op in lagen waarbij hij eerst een monochrome achtergrond opzet met acryl- of indrustrieële verf. Hij doet dat met een losse hand waardoor de verf soms van het doek of paneel afdruipt. Op die laag brengt hij door middel van een uit karton geknipt sjabloon, vormen aan die refereren naar symbolen uit de kabbalistiek, tarot en heraldiek. De gekozen vormen zijn niet willekeurig. Ze hebben voor de toeschouwer een herkenbare betekenis en geldigheid. Ze ‘bewijzeren’ het beeld en worden tot iconen met een waardevolle duiding.

Angeliek Ververs | ‘Monumenten van de Tijd’| serie van 11 fotowerken | olieverf en krijt op foto | 1986 | eigen collectie

In Monumenten van de Tijd stelt ik de intuïtieve beeldentaal van de kindertijd tegenover de rationele volwassen leefwereld. Mijn eigen bewaarde kindertekeningen laten een ontvankelijke belevingswereld zien. Deze staan tegenover gebouwen die op de tijdlijn door de wereldgeschiedenis heen bolwerken zijn geweest van politieke status en macht. De serie die uit 11 afzonderlijke fotowerken bestaat heb ik aangevangen in Amsterdam, maar al spoedig reisde ik ervoor door Europa; o.a. naar Delphi voor de tempel van Apollo, de Reichsparteitaggelände in Nurnberg, de waterbronnen van de Romeinen in St. Père.

Angeliek Ververs | ‘Mickey vraagt of je komt spelen’ | 1992 | mixed media | eigen collectie

Mickey vraagt of je komt spelen is een installatie die bestaat uit kistjes met fotowerken die staan in het spanningsveld tussen enerzijds zaken als evenwicht, geborgenheid en onbekommerdheid en anderzijds oorlog en geweld, honger en milieuvervuiling. De enige wijze waarop oorlog en honger (in de media) wordt ervaren is als een beeld tussen een stortvloed van andere beelden, waardoor de betekenis verloren gaat. In -Mickey vraagt of je komt spelen- is het speelgoed boos of tenminste verontwaardigd. In deze werken wordt gekeken naar de vervreemding die wordt opgeroepen door het leven in een wereld waarin wij op ieder willekeurig moment kunnen worden geconfronteerd met beelden van vertedering als beelden van verwoesting. Deze serie is gemaakt in 1992 maar helaas nog altijd actueel. 

Werk van Angeliek Ververs is o.a. opgenomen in de collectie van het Stedelijk Museum in Amsterdam.

Paul Blanca | ‘Portret van Julie Stanzak, danseres Chicago Lyric Opera Ballet’ |1983 | ‘Lisa Lyon’, vrouwelijke bodybuilder 1983| vintage foto’s, eigen druk Paul Blanca | uit de collectie zijn verschillende originele vintage drukken te koop

Seksueel geladen geënsceneerde zwart-wit foto's waarin heftige emoties als angst, verdriet, agressie en pijn worden verbeeld. In deze tentoonstelling is gekozen voor het poëtische schoonheid en kwetsbaarheid van het lichaam. 

Paul Blanca maakt portretten en zelfportretten waaronder de befaamde foto 'Mister America' waarbij een grote Mickey Mousse is gekerfd in de huid van Blanca's rug.
Beelden waarin het leven gedaagd wordt om geleefd te worden zonder de cliché van het dagelijkse. Op zoek naar de schoonheid van die ene klare lichaamslijn verleidt Blanca de geportretteerden over grenzen te gaan.

Papa Adama | Arti et Amicitiae | 2015 | acrylverf op doek | eigen collectie

Papa Adama is geboren in Burkina Faso en naar Nederland gekomen om zich verder te ontwikkelen als kunstenaar. In dit schilderij laat Papa Adama zijn verwondering zien over zijn nieuw ontdekte wereld in de Amsterdamse kunstenaarssocieteit Arti; Samen zijn, praten over kunst en levenszaken, samen eten, exposeren.  

Ton Zwerver | ‘Sculptuur Snug Harbor Moment, New York USA’ | 1995 | foto | eigen collectie

Ton Zwerver maakt in situ installaties. De meubels en objecten in veelal de huizen van vrienden en bekenden maken deel uit van een grootse sculpturale interventie. Bewoners stellen hun huizen open voor het maken van een sculptuur dat slechts een dag bestaat. Zwerver legt dat moment vast op foto waardoor het vereeuwigd wordt.